بدون عنوان

كوچه اى رابودنامش معرفت،
مردمانش بامرام ازهر جهت،
سيل آمد کوچه را ويرانه کرد،
مردمش راباجهان بيگانه کرد،
هرچه درآنکوى بودازمعرفت، شست وباخودبردسيل بىصفت، ازتمام کوچه تنهايک نفرخانه اش ماندوخودش جست از خطر، رسم وراه نيك هرجابود وهست، ازنهاد مردم آن كوچه است، چونكه درانديشه ام اينگونه اي، حتم دارم بچه ى آن كوچه اي!